Ik vraag me vaak af hoe vreemd de wereld eruit zou zien door de ogen van een ander. Om de stimuli te interpreteren door de filters, overtuigingen en ervaringen van een ander zou een droom wel eens heel normaal kunnen doen lijken. Het zou me niet verbazen. Aan de andere kant, zou het verschil wel eens veel subtieler kunnen zijn. Ik zou wel eens willen ruilen voor dag of twee. Of ruilen met de ervaringen van een dier, maar dan wel één dat niet in de bio-industrie zit.
Hier is een stukje dat ik ooit gelezen heb en het illustreert het mooi.
Picasso stapt een treincoupé binnen en de man die daar al zit herkent hem onmiddellijk.
“U bent toch Pablo Picasso, de beroemde schilder?” en zonder een antwoord af te wachten gaat de man verder “U bent zo beroemd, maar waarom schildert u nooit iets zoals het werkelijk is?”
Hij trekt met een soepele beweging zijn portefeuille uit zijn binnenzak en haalt daar een pasfoto van zijn vrouw uit. “Kijk”, gaat de man verder, “dit is mijn vrouw, precies zoals ze is” en geeft Picasso de foto.
Picasso houdt de foto tussen zijn vingers en zegt “ze is wel klein, uw vrouw” en terwijl hij de foto van de zijkant bekijkt “ en ook wel heel dun.”
“U bent toch Pablo Picasso, de beroemde schilder?” en zonder een antwoord af te wachten gaat de man verder “U bent zo beroemd, maar waarom schildert u nooit iets zoals het werkelijk is?”
Hij trekt met een soepele beweging zijn portefeuille uit zijn binnenzak en haalt daar een pasfoto van zijn vrouw uit. “Kijk”, gaat de man verder, “dit is mijn vrouw, precies zoals ze is” en geeft Picasso de foto.
Picasso houdt de foto tussen zijn vingers en zegt “ze is wel klein, uw vrouw” en terwijl hij de foto van de zijkant bekijkt “ en ook wel heel dun.”